Granit Filipstad

Granit biotytowo-hornblendowy o strukturze porfirowatej z dużymi (od 1 do 6 cm) szarofioletowymi lub brunatnymi skaleniami potasowymi. Czerwone skalenie potasowe też są prawie zawsze obecne — przynajmniej wśród drobniejszych ziaren. Duże skalenie potasowe są prawie kuliste. W tej samej skale występują często skalenie o różnym zabarwieniu. W otoczeniu skaleni potasowych rozproszone białe plagioklazy o rozmiarach 1–5 mm. Niektóre skalenie potasowe (zdarza się, że wszystkie) mają białe (lub żółtobiałe) plagioklazowe otoczki. Kwarc jest niebieski lub szary. Ciemne minerały tworzą czarną lub ciemnoszarą, drobnoziarnista masę podstawową lub nieregularne plamki, w obrębie których występują wspomniane plagioklazy. W skład masy podstawowej wchodzą hornblenda, biotyt i niewielkie ilości kwarcu, skaleni potasowych oraz plagioklazów. Plagioklazy zarówno w owoidach, jak i w masie podstawowej są żółte do szarobiałych, nie rzucające się w oczy; niekiedy jednak zdarzają się intensywnie pomarańczowe. Hornblenda i biotyt stanowią ponad połowę masy podstawowej. Zbliżony granit Kristinehamn ma tylko nieliczne skalenie o średnicy ponad 2 cm, granit Kinda zaś zawiera jedynie brunatne skalenie, ich obwódki zaś — o ile występują — są pomarańczowe.

wstecz

Wierszyk

Marmur i granit braćmi byli
jeden za drugim się urodzili,
Bliźniacy z nich niebywali
często w salonach i pałacach się pojawiali

Lecz przyszedł zły Łupek
władca kamiennych chałupek,
zamienił braci w dwa kamienne bloki
co by od tej pory zmuszeni byli
rywalizować po wsze wieki.

Przydatne linki