Rapakivi alandzkie

Granit z makroskopowo widoczną strukturą mikropegmatytową, charakteryzujący się barwą czerwonobrunatną, szaroceglastą lub szaroróżową z żółtym odcieniem. Wyraźnie są widoczne duże skalenie alkaliczne (5–15 mm) o owoidalnym na ogół kształcie. Są one tej samej barwy, co podstawowa masa skały lub nieco jaśniejsze. Obwódka plagioklazowa (węższa przy mniejszych owoidach skaleni, szersza przy większych) jest barwy szarozielonej, jeżeli nie jest zwietrzała, przy wietrzeniu zmienia barwę na prawie biała. Weratykach, pochodzących z osadów starszego plejstocenu, często jedynymi śladami po otoczce plagioklazowej jest rowek okalający skaleniowe owoidy.

Innymi minerałami występującymi w opisywanej skale są zielonoczarna lub czarna hornblenda oraz biotyt, rozrzucony w plamkach i blaszkach do 1 mm średnicy. Kryształy kwarcu są nieliczne (tym mniej, im więcej skaleni), silnie zaokrąglone, dymnoszare, a ich wielkość waha się od 1 do 10 mm. W skład tła skalnego wchodzą te wszystkie minerały, które spotyka się w formie dużych kryształów.

wstecz

Wierszyk

Marmur i granit braćmi byli
jeden za drugim się urodzili,
Bliźniacy z nich niebywali
często w salonach i pałacach się pojawiali

Lecz przyszedł zły Łupek
władca kamiennych chałupek,
zamienił braci w dwa kamienne bloki
co by od tej pory zmuszeni byli
rywalizować po wsze wieki.

Przydatne linki